Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2007

Τα χαμόγελα των ανθρώπων που παρακολούθησαν από το Ντέρμπαν την κλήρωση του προκριματικού γύρου για το Μουντιάλ του 2010 ήταν τόσο ανοικτά που θα ήθελαν ηλεκτρολόγο για να ισιώσουν. Πάμε: Ισραήλ, Ελβετία, Λετονία, Μολδαβία, Λουξεμβούργο. Η προσωπική εκτίμηση είναι ότι ο όμιλος θα είναι φυσιολογικός και ότι η Εθνική θα προκριθεί αν κάνει δύο νίκες εκτός έδρας. Ως πρώτη. Πέρα από αυτό, μιλάμε για κλήρωση. Που έχει ενθαρρυντικά σημάδια αλλά που, μέχρι τον Σεπτέμβρη του 2008, μπορεί να έχει αλλάξει εντελώς ο ρους της ιστορίας. Σε όλα. Να έχουν γίνει καταστροφές. Να έχει αλλάξει ριζικά η ποιότητα του καφέ. Ο Κουεντίν Ταραντίνο να έχει βγάλει μια ταινία η οποία δεν θα έχει, για στιγμιότυπο, ούτε μια σταλίδα αίμα. Να έχω πιάσει για φιλενάδα την Κατερίνα Παπουτσάκη. Αν η κλήρωση γινόταν τώρα και έπρεπε να διευθετηθεί, αγωνιστικά, η κατάσταση σε ένα μήνα, θα υπήρχε αμφιβολία για το ποιος θα είναι ο νικητής, αλλά μάλλον η Εθνική του Ρεχάγκελ, από κεκτημένη ταχύτητα, θα έκοβε πρώτη, με ένα στιλέτο, το νήμα. Δίχως τυμπανοκρουσίες. Φυσιολογικά. Εν πάση περιπτώσει, ο κανόνας αναφέρει ότι η κλήρωση δεν έχει σχέση με το πρακτικό μέρος και είναι ασκήσεις επί χάρτου. Το εντυπωσιακό στο Ντέρμπαν είναι το πώς ο κόσμος έμπαινε στην σειρά, η γη σε ποδοσφαιρικό ρυθμό. Η τελευταία τέτοια διαδικασία για Μουντιάλ έγινε στις 9 Δεκεμβρίου του 2006, η Χάιντι Κλουμ μάγευε και έβγαιναν οι όμιλοι. Τώρα, πια, μιλάμε για ομίλους των ομίλων στην Ασία και την Αφρική, για διπλά παιχνίδια και ομίλους στην CONCACAF. Συν τοις άλλοις, για τη λεπτομέρεια που κάνει την διαφορά. Το Νοέμβρη του 2009, σύμφωνα με το καλεντάρι, η ομάδα της Ωκεανίας θα παίξει με την τέταρτη ομάδα της Ασίας. Αυτή η αλλαγή συνέβη επειδή η Αυστραλία εισχώρησε στην ασιατική ζώνη και, πια, μπορεί να παίξει μπαράζ με τη Νέα Ζηλανδία ή κάποια άλλη ομάδα. Στην τέταρτη της CONCACAF θα παίξει μπαράζ με την πέμπτη της Λατινικής Αμερικής. Το Αυστραλία – Ουρουγουάη, σαν την απόλυτη μονομαχία σε μπαράζ πριν τα Μουντιάλ του 2002 και 2006, ανάγεται στο χρονοντούλαπο των αναμνήσεων. Ο κόσμος, λοιπόν, παίζει μπάλα. Μετά το Euro 2008, θα ληφθούν αποφάσεις για το μέλλον του Ρεχάγκελ στην Εθνική. Ως προκαταρκτική συζήτηση, το Μουντιάλ, και εφ’ όσον ο όμιλος μπορεί να έχει ένα μυστήριο αλλά με την φιλολογική έννοια μοιάζει εύκολος – για την ακρίβεια, ποτέ άλλο κλήρωση δεν έχει δημιουργήσει τέτοιο κλίμα ευφορίας – ιντριγκάρει τον Γερμανό, που είναι διεθνής πολίτης. Αν στραβώσει το Euro 2008 και τον περιλάβουν τα ΜΜΕ της χώρας, δεν μπορεί κάποιος να πει με σιγουριά. Ο ίδιος θέλει περισσότερο από τους δημοσιογράφους να πάει η Εθνική καλά στην Αυστρία και την Ελβετία. Στα 70 του, αγέραστος, θέλει να ζει έντονα όλες τις στιγμές της ζωής του. Και σε τρία χρόνια, στην Αφρική, τη Νότιο Αφρική, θα είναι 72. Μια καλή ηλικία για να αποσυρθεί κάποιος που έχει διανύσει περίπου μισό αιώνα υποδεικνύοντας ποδοσφαιρικά, έχει πετύχει σπουδαία πράγματα αλλά, πάλι, χρειάστηκε να φθάσει σε έναν από τους τελευταίους σταθμούς του προκειμένου να ζήσει την έκσταση…

Δεν υπάρχουν σχόλια: